Co to jest muzyka elektroniczna?

Jest to muzyka, która powstaje z dźwięków generowanych lub modyfikowanych elektronicznie.

 

Istnieje zasadnicze rozróżnienie dzielące muzykę elektroniczną na dwie grupy:

 

Muzyka elektroniczna, która jest tworzona z materiału czysto syntetycznego uzyskanego poprzez generowanie fal dźwiękowych za pomocą urządzeń elektronicznych. Odbywa się to bez użycia tradycyjnych instrumentów muzycznych lub dźwięków występujących w naturze i jest domeną komputerów, syntezatorów i innych technologii. To królestwo generatorów modularnych, programów komputerowych i „wirtualnych” instrumentów występujących w oprogramowaniu.

 

Muzykę czysto elektroniczną można tworzyć za pomocą syntezy analogowej lub cyfrowej. Różnica między nimi polega jedynie na sposobie kontrolowania elektryczności. Nie ma różnic estetycznych między wynikami, a słuchacz prawdopodobnie nie będzie w stanie ich odróżnić. W syntezie analogowej kompozytorzy pracują z prądem elektrycznym ciągłym, analogicznym do odpowiadających mu fal dźwiękowych. Dźwięk zaczyna się jako prąd elektryczny (prąd przemienny lub AC). Wibrujący wzór prądu może być kontrolowany przez kompozytora, aby tworzyć regularne lub nieregularne wzory. Prąd ten jest następnie podawany do wzmacniacza i głośników, które przekształcają oscylacje elektryczne w fale ciśnienia powietrza, które są słyszalne. Powstałe fale dźwiękowe wibrują z taką samą szybkością, jak fale elektryczne wytwarzane przez elektryczne źródło dźwięku. Dźwięki analogowe mogą być generowane przez coś tak prostego, jak brzęczyk lub oscylator fali dźwiękowej, lub przez instrument zaprojektowany bardziej specjalnie do zastosowań muzycznych, takich jak gitara elektryczna lub analogowy syntezator. Cyfrowe wytwarzanie dźwięku wymaga obwodów komputerowych, które mogą generować fale dźwiękowe. Robią to domowe komputery, zabawki, cyfrowe syntezatory i gry wideo poprzez użycie układów dźwiękowych. Zamiast pracować bezpośrednio ze sterowaniem prądem elektrycznym, chip dźwiękowy przedstawia fale dźwiękowe jako informacje binarne, zakodowane w seriach „włączania” i „wyłączania” impulsów elektrycznych. Ten strumień bitów reprezentuje dźwięki przy użyciu tych samych zasad, których komputer używa do przedstawiania liczb lub liter alfabetu. Różne wysokości są reprezentowane przez różne kody. Ponieważ ludzki słuch jest "narzędziem" analogowym, sygnały cyfrowe muszą zostać przetworzone na sygnały analogowe, zanim zostaną usłyszane. Aby wzory dźwiękowe były słyszalne, komputer przekształca kody w analogową postać prądu elektrycznego, który można wzmocnić i wykorzystać do obsługi głośnika. Odbywa się to za pomocą tak zwanego przetwornika cyfrowo-analogowego. Gdy kody cyfrowe zostaną przetworzone na ciągły prąd elektryczny i wprowadzone do systemu głośników, brzmią tak samo, jak dźwięki wytwarzane konwencjonalnymi środkami analogowymi. Proces odwrotny można wykorzystać do przesłania dźwięków analogowych do komputera w celu ich digitalizacji; są konwertowane za pomocą przetwornika analogowo-cyfrowego, a następnie sterowane przez komputer. Istnieje wiele korzyści płynących z syntezy dźwięku generowanej cyfrowo. Jak wszystko, co można zrobić na komputerze, dźwięki można kontrolować i organizować z niespotykaną łatwością w porównaniu z rygorami manipulowania dźwiękami analogowymi na taśmie. Dźwięki cyfrowe można wycinać i wklejać, modyfikować za pomocą efektów specjalnych, zgłaśniać lub ściszać oraz ustrukturyzować precyzyjnie na linii czasu. Dodatkową zaletą dźwięku cyfrowego jest to, że jest on pozbawiony szumów i innych artefaktów dźwiękowych pochodzących z nagrywania na taśmie analogowej. Uzyskaną muzykę można skopiować bezpośrednio na płytę audio CD, lub nośnik pamięci w celu odsłuchania, przechowywania i dystrybucji.

Termin „synteza” odnosi się do procesu konstruowania dźwięków za pomocą środków elektronicznych lub syntetycznych. Syntezator muzyczny to urządzenie przeznaczone do generowania dźwięków czysto elektronicznych w sposób analogowy lub cyfrowy. Przed 1980 rokiem większość dostępnych na rynku syntezatorów była analogowa.

 

 

Muzyka elektroakustyczna wykorzystuje elektronikę do modyfikowania dźwięków ze świata przyrody. Źródłem tej muzyki jest całe spektrum naturalnych dźwięków. To domena mikrofonów, samplerów cyfrowych, jak również oprogramowania przetwarzającego dźwięk w studio bądź na koncercie. Termin „muzyka elektroakustyczna” może być kojarzony z muzyką na żywo lub nagraną. Podczas występów na żywo naturalne dźwięki są modyfikowane w czasie rzeczywistym za pomocą elektroniki. Źródłem dźwięku może być wszystko, od szumu otoczenia po muzyków grających na żywo na tradycyjnych instrumentach.

 

Manipulacja nagranymi, naturalnie występującymi dźwiękami jest podstawą większości muzyki elektronicznej. Klasyczna sztuka komponowania muzyki elektronicznej za pomocą taśmy magnetycznej nie różniła się koncepcyjnie od tego, co dziś nazywa się „cyfrowym samplowaniem”. Celem w każdym przypadku jest uchwycenie dźwięków ze świata rzeczywistego, które kompozytor może następnie wykorzystać i ewentualnie zmodyfikować.

Amplifikacja tradycyjnych instrumentów muzycznych jest formą muzyki elektroakustycznej, ale takie działanie może być traktowane jako wchodzące w zakres muzyki elektronicznej tylko wtedy, gdy muzyk używa technologii do modyfikacji dźwięku.